Υπ’ ατμόν βρίσκεται η βιομηχανία για το ενεργειακό κόστος της, ενόψει της λήξης των συμβάσεων που έχει με ηλεκτροπαραγωγούς.
Η επιβολή πλαφόν για όλες τις τεχνολογίες στη χονδρεμπορική αγορά δυσχεραίνει την υπογραφή νέων διμερών συμβάσεων και απειλεί τη βιωσιμότητα των ενεργοβόρων βιομηχανιών, αφήνοντας τις έκθετες στις πολύ υψηλές τιμές ρεύματος, όπως διαμορφώνονται στο Χρηματιστήριο Ενέργειας.
Κύκλοι της βιομηχανίας αναφέρουν ότι μετά την επιβολή του πλαφόν στην ουσία η κυβέρνηση «έσπασε» τις συμβάσεις μεταξύ βιομηχανιών και παραγωγών. Κι αυτό γιατί το συγκεκριμένο μέτρο όταν εφαρμόζεται στις συμβάσεις θα πρέπει να λαμβάνει ως βάση υπολογισμού τα πραγματικά έσοδα του παραγωγού, όπως αυτά προκύπτουν μετά τον διακανονισμό της ανταλλαγής ενέργειας με τον αγοραστή στη συμφωνημένη τους τιμή.
Για παράδειγμα, ο παραγωγός πούλησε και πήρε 250 ευρώ τη μεγαβατώρα και ο αγοραστής μέσω προμηθευτή πλήρωσε για ισόποση ενέργεια 250 ευρώ τη μεγαβατώρα. Αν η συμφωνημένη τιμή ήταν στα 60 ευρώ τη μεγαβατώρα, τότε ο παραγωγός επιστρέφει στον αγοραστή τα 190 ευρώ τη μεγαβατώρα (250-90), οπότε το πραγματικό όφελος του είναι μόλις 60 ευρώ τη μεγαβατώρα χαμηλότερο από το πλαφόν.
Σήμερα ο παραγωγός μόνον για τις ΑΠΕ παίρνει 85 ευρώ τη μεγαβατώρα, οπότε έχει 25 ευρώ τη μεγαβατώρα (85-60) να επιστρέψει στον αγοραστή. Ετσι, ο αγοραστής ενώ είχε συμφωνία να αγοράσει στα 60 ευρώ τη μεγαβατώρα, αγόρασε στα 225 ευρώ τη μεγαβατώρα (250-25), οπότε δεν τον συμφέρει να υπογράψει διμερές συμβόλαιο.
Η μόνη λύση που βλέπει η βιομηχανία είναι η σύναψη διμερών μακροχρόνιων συμβάσεων σταθερής τιμής με παραγωγούς ΑΠΕ ή και με καθετοποιημένους ομίλους που έχουν παραγωγή και μπορούν να βασιστούν στα κεφαλαιακά διαθέσιμα τους για να προσφέρουν ανταγωνιστική τιμή.
Για το θέμα αυτό η ΕΒΙΚΕΝ έχει στείλει πρόσφατα επιστολή στον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστα Σκρέκα, με την οποία ζητά να υπάρξει άμεσα ρύθμιση για την εξαίρεση των διμερών συμβάσεων από την επιβολή του πλαφόν.
Όπως εξηγεί στην επιστολή, «η επιβολή του πλαφόν καθιστά πλέον τελείως αδύνατη στην πράξη τη σύναψη μιας διμερούς σύμβασης, καθώς καθίσταται αδύνατη η εκκαθάριση της συναλλαγής μεταξύ των δύο μερών».
Και συνεχίζει: «Όπως προκύπτει σαφώς από το υφιστάμενο ευρωπαϊκό πλαίσιο, οι διμερείς συμβάσεις, οι οποίες επιφέρουν στους παραγωγούς έσοδα που δεν υπερβαίνουν το ανώτατο όριο που έχει θεσπιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα πρέπει να εξαιρούνται από την επιβολή ανώτατου ορίου εσόδων. Στην περίπτωση των διμερών συμβάσεων, τα έσοδα του παραγωγού ταυτίζονται με τη συμβατική τιμή που έχει συμφωνηθεί με τον αγοραστή, η οποία κατά κανόνα είναι σταθερή, με αποτέλεσμα να μην προκύπτουν έσοδα για τον παραγωγό, άνω του ανώτατου ορίου εσόδων αγοράς».
Με αυτά τα δεδομένα η ΕΒΙΚΕΝ ζητά «για να καταστεί εφικτή η διαπραγμάτευση και σύναψη νέων μακροχρόνιων διμερών συμβάσεων αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας είναι απολύτως αναγκαίο να θεσπιστεί ρύθμιση για την εξαίρεση των διμερών συμβάσεων, από την επιβολή του ανώτατου ορίου εσόδων που εφαρμόζεται στο πλαίσιο του προσωρινού μηχανισμού επιστροφής μέρους εσόδων αγοράς επόμενης ημέρας».
