Η Ελλάδα εισάγει το 30% περίπου των ετήσιων αναγκών της σε μαλακό σιτάρι, από το οποίο γίνεται το ψωμί, από την Ουκρανία και τη Ρωσία μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Σημαντικές είναι επίσης οι εισαγωγές καλαμποκιού. Η χώρα μας είναι αυτάρκης σε σκληρό σιτάρι που προορίζεται για μακαρόνια κ.λπ. και μάλιστα κάνει εξαγωγές. Το μαλακό σιτάρι θέλει υγρό καιρό κατά τη διάρκεια της επώασης και χώρες με υγρό κλίμα ευνοούνται καθώς ένα στρέμμα παράγει πολύ περισσότερο σιτάρι σε σχέση με την Ελλάδα, όπως αναφέρουν οι επαΐοντες. Εγχωρίως παράγεται το 10%-20% των ετήσιων αναγκών μας.
Με την αβεβαιότητα που υπάρχει σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη διάρκειά του σε συνδυασμό με το κλείσιμο των λιμανιών στη Μαύρη Θάλασσα είναι εύλογο η Ελλάδα να αναζητά εναλλακτικές αγορές για παν ενδεχόμενο. Ήδη άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία κ.λπ. έχουν βάλει περιορισμούς στις εξαγωγές μαλακού σιταριού. Κι εδώ αρχίζουν τα ωραία.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να εισάγει μαλακό σιτάρι από την Αργεντινή σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές. Όμως, εκεί δεν χρησιμοποιούν πιστοποιημένα ζιζανιοκτόνα από την ΕΕ. Αν λοιπόν εισήγαγε τις ποσότητες που ήθελε από τη χώρα της Λατινικής Αμερικής, η κυβέρνηση ανησυχεί ότι η αντιπολίτευση θα έσπευδε να το εκμεταλλευθεί πολιτικά, ισχυριζόμενη ότι «δηλητηριάζεται» ο λαός.
«Δεν έχουν (κυβέρνηση) άδικο εδώ που τα λέμε», σχολίασε σχετικά στέλεχος της αγοράς, προσθέτοντας όμως ότι οι διαφορές μεταξύ των πιστοποιημένων φυτοφαρμάκων της ΕΕ και της Αργεντινής είναι από πολύ μικρές έως ελάχιστες. Ο ίδιος ανέφερε, χαμογελώντας, ότι η πιστοποίηση απαιτεί σημαντικές επενδύσεις που έχουν κάνει μεγάλες εταιρείες όπως η Bayer, αλλά δεν μπορούν να κάνουν άλλες. «Έτσι, τα φυτοφάρμακα στην ΕΕ καταλήγουν να είναι πολύ πιο ακριβά σε σχέση με άλλα στην Αργεντινή κι αλλού», τόνισε. Η πιστοποίηση δηλαδή λειτουργεί ως ένα εμπόδιο για την είσοδο άλλων εταιρειών στην ελληνική αγορά και την ΕΕ από χώρες όπως η Αργεντινή.
Στη χώρα έχει επίσης προταθεί η εισαγωγή σιταριού, καλαμποκιού κ.λπ. από τη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ). Όμως, κι εδώ υπάρχει θέμα, γιατί κυβερνητικά στελέχη ανησυχούν για το πολιτικό κόστος καθώς είναι είτε γενετικά μεταλλαγμένα, είτε υβριδικά (διασταυρώσεις). «Θα κατηγορηθούμε πως δηλητηριάζουμε τον κόσμο», είναι η επωδός κυβερνητικών στελεχών.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Επάρκεια στο μαλακό σιτάρι, το καλαμπόκι κ.λπ. θα υπάρχει στην Ελλάδα, σε αντίθεση πιθανόν με άλλες χώρες στην Αφρική κι αλλού, όμως θα πληρωθεί ακριβά.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.
