Ο φίλος από την Ελβετία ήταν απογοητευμένος με τον τρόπο που οι ελληνικές αρχές αντιμετωπίζουν το θέμα της ακρίβειας. Όμως, αυτό που τον έβγαλε από τα ρούχα του ήταν το επίδομα των 200 ευρώ στους ιδιοκτήτες και στους οδηγούς ταξί τον Απρίλιο.
Σε αρκετές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες γίνεται μια προσπάθεια με την παροχή κινήτρων για την αντικατάσταση των συμβατικών ταξί με νέα ηλεκτρικά, ώστε να περιορισθούν οι ρύποι και να ομορφύνουν τα κέντρα των πόλεων, μας τόνισε. Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση έκρινε σκόπιμο να ενθαρρύνει την κατανάλωση πετρελαίου και βενζίνης που η χώρα εισάγει από τα ταξί στα κέντρα των πόλεων. Αντίθετα, θα μπορούσε να το δει ως ευκαιρία να σπρώξει τους αυτοκινητιστές προς τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που σήμερα έχουν 400-500 χιλ. αυτονομία. Και δεν αποκλείεται να επιδοτήσει το ντίζελ των ταξί, μειώνοντας τον ειδικό φόρο κατανάλωσης κατά 15 λεπτά το λίτρο καθώς εκλογές έρχονται. Κι όλα αυτά, τη στιγμή που η πολιτεία κάνει τα στραβά μάτια και δεν επιβάλλει να υπάρχουν POS στα ταξί για να πληρώνουν οι επιβάτες με κάρτα, ώστε να περιορισθεί η φοροδιαφυγή σ’ έναν κλάδο που δεν φημίζεται για τη φορολογική του συμμόρφωση.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση κάνει στροφή 180 μοιρών, δίνοντας έμφαση στην ανακάλυψη υδρογονανθράκων στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, λόγω των υψηλών διεθνών τιμών. Όμως, οι μεγάλες πετρελαιοπαραγωγές εταιρείες περιορίζουν τις επενδύσεις τους για νέα κοιτάσματα, είτε λόγω κανονιστικών εμποδίων σε διάφορα μέρη του κόσμου είτε γιατί εκτιμούν ότι η πράσινη μετάβαση δεν τις ευνοεί. Σ’ αυτές δεν έχει διαφύγει ότι οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είναι πολύ υψηλές εδώ και μήνες, όμως δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την Άνοιξη του 2020, που βρέθηκαν σε αρνητικό έδαφος.
Ασφαλώς, θα ήταν λοιπόν ευχής έργον να γίνουν έρευνες από μεγάλους ξένους ομίλους, π.χ. ExxonMobil, Total κ.λπ. και να βρεθούν τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου των οποίων η εκμετάλλευση θα ήταν κερδοφόρα για την Ελλάδα. Θα ήταν μάννα εξ ουρανού για το πολιτικό μας σύστημα, που ψάχνει λεφτά για να μοιράσει με σκοπό τις ψήφους.
Αν όμως δεν γίνουν γεωτρήσεις, όλα θα είναι εκτιμήσεις και εικασίες. Γι’ αυτό τα νούμερα που κυκλοφορούν περί ελληνικών κοιτασμάτων αξίας 250-500 δισ. ευρώ εκφράζουν περισσότερο επιθυμίες παρά οτιδήποτε άλλο. Όμως, αυτοί είμαστε και πάλι καλά. Βλέπετε, ο ορθολογισμός χαρακτήριζε πολύ λιγότερο τον τρόπο λήψης των οικονομικών αποφάσεων της χώρας στο παρελθόν.
Oι απόψεις που διατυπώνονται σε ενυπόγραφο άρθρο γνώμης ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντιπροσωπεύουν αναγκαστικά, μερικώς ή στο σύνολο, απόψεις του Euro2day.gr.
